ÇÖKTÜ ÇÖKECEKTİ AKŞAM ..
Çöktü çökecekti akşam
Delucan kuşları
Son turundaydı
Kadim şehrin semalarında
İnsanlar kaçıyordu koca şehirden
Uzak diyar yolcuları bekleşiyordu
Korkunun kol gezdiği
Bir şehirlerarası otobüs terminalinde
Korku esir almıştı bütün yürekleri
Yaşlı anneler
Kaçak bakışlar fırlatıyordu
Kader çizgisi yeniden çizilen
Korumasız gençlerin yüzüne
Gözlerinde yaş
Yüreklerine ayrılık tohumlarıyla
Çöktü çökecekti akşam
Çok görülmüştü
Dost gülüşler bu şehre
Birileri ferman buyurmuştu
Bir yerlerden
Kin-husumet
Kan-gözyaşı
Ateş barut
Ve ölüm
Reva görülmüştü
Yana yana ömür tüketmiş
Yüz yıllık
Kapı komşuya
Dost akrabaya
Güzellik melekleri
Zincire vurulmuştu
Bu belalı beldede
Azrail mesaiye kalıyordu
Her gece bir başka mahallede
Çarşı-pazar
Esnaf kıraathaneleri
Bütün umumi mekânlar
Ve hatta
İbadethaneler
Tamtakırdı bu yüzden
Çöktü çökecekti akşam
El ayak çekiliyordu
Sokaklardan
Meydanlardan
Çelik kapılara
Taş duvarlara
Ve Allaha
Emanet ediliyordu bütün canlar
Çöktü çökecekti akşam
İşleri kesat
Evlerine dönen kambur hamallar
Yoksul arabacılar
Çaresizliğin
Hıncını çıkarırcasına
Kırbaç üstüne kırbaç salıyordu
Emektar atlarının sırtına
Sokakları mesken tutan
Aç köpekler
Masum kedilerle hırlaşıyordu
Çaresizliğinden
Çöktü çökecekti akşam
Karşı kaldırımdaki
Asırlık söğüt
Ve
Altındaki dipsiz kuyu
Parçası oldukları
Bu şehrin tümüne
Birden ağlıyordu adeta
Kubbeli Hamam
Kül bulutları püskürtüyordu
Şehrin üstüne
Zamanın boyun eğdiremediği
Kale burçları
Hiçbir anlam veremiyordu
Kardeşin kardeşle giriştiği
Bu haksız kavgaya
Bu anlamsız savaşa
Ve
Çatlıyordu utancından
Çöktü çökecekti akşam
Rüzgârın sürüklediği
Bir gazete kupüründe
Ölü bedenler sıralanmıştı
Bir caminin musalla taşında
Ayak büyüklüğünde
Tabutlar taşınıyordu
Çatlak ve nasırlı eller üstünde
Anne çığlıkları
Erişiyordu arşa
Çöktü çökecekti akşam
Delucan kuşları
Son turundaydı
Kadim şehrin semalarında
İnsanlar kaçıyordu koca şehirden
Uzak diyar yolcuları bekleşiyordu
Belirsizliğin kol gezdiği
Bir şehirlerarası otobüs terminalinde
Bir anne el sallıyordu
Uzaklaşan otobüsün ardından
Uzak diyar yolcuları
Son kez dönüp bakıyordu
Omuz hizasından
Mayalanırken gece bilinmeze
Bulutlar gözyaşı döküyordu
Esir bir şehrin üstüne
Kadir Büyükkaya / Hollanda
18.11.2015
FACEBOOK YORUMLAR