SİVEREK’TE ESKİ KURBAN BAYRAMLARI

Kurban sözcüğünün,  Arapça k-r-b kökünden türemiş olduğunu, sözlükte "yaklaşmak" anlamına geldiğini söyleyen Özgültekin, Kurban’ın dini terim olarak Allah rızasına kazanmak amacıyla kesilen hayvan olduğunu söyledi.

Siverek’te 1960 öncesi kurban ibadetinin Allah’a yakınlaştırma şuuruyla yapıldığını belirten Özgültekin, “Kesilecek hayvanlara çok iyi davranılırdı. Hayvanlar rengârenk kurdelelerle bir gelin gibi süslenirdi. Kurban edilecek hayvana çoluk-çocuk herkes elini sürer kurban bir bebek gibi okşanırdı. Kurban bayramı öncesi kurban alınır bir süre evde ahırda beslenirdi. Çocuklar sabah uyanınca ilk iş olarak hayvana bir göz atar ona sevgi gösterirdi. İşin ilginç tarafı kesilecek kurban şimdi tv’lerde olduğu gibi kesileceği sırada aşırı bir tepki göstermezdi. Bu kurban konusunda Müslümanların ihlâsındaki zayıflıktan kaynakladığını tahmin ediyorum.

Ayrıca hayvanların en iyisi, en güçlüsü kurban edilirdi. Bunun sebebi peygamber efendimizin, “Kurban, sahibini ahirette Sırat Köprüsü'nde sırtında taşıyacağı” hadisidir.

Kurban edilen hayvanın etinin en iyi kısımları fakir, fukara ve komşulara dağıtılırdı. Şimdi olduğu gibi burası pirzolalık, burası çiğköftelik ayrımı yapılıp, fakir ve fukaraya işe yaramayan bölümler dağıtılmazdı. Zengin kimseler ne kadar uzakta olursa olsun fakir ailelere et gönderirdi. Bu fakirin zengine olan bakış açısını olumlu yönde etkiler, fakir ve zengin arasında şimdi olduğu gibi nefret duyguları oluşmasını engellerdi.

Bayramda mutlaka komşular, eş, dost ve akrabalarla bayramlaşma yapıldığına dikkat çeken Özgültekin, şimdilerde ise bayramlaşma kültürünün yozlaştığına değindi. Özgültekin, “Akraba ziyaretlerinde büyükler çocuklara (çocuklar istemeden) bayram harçlığı verirdi. Çocuk asla harçlık istemezdi. Gençler leylide sallanır çocuklar ise onları izlerdi”

www.siverekgenclik.com